YoLun Sonu Şiiri - Tamay Gümüşboğa

Nihayet bende itiLdim o dikenLi,yonca kokan yoLLara.
Vade çok az kaLdı,sanki hasretmişim o kara toprağa,
ALametLer gösterdi,demekki yoLun sonu imiş bu,
ELim deyiyor gibi oLuyor,oradaki seLviLere çamLara..
Akibet bu değiLmi? boş ver ne gam ne de bir kasavet,
ELbet benide buLamayıp anarLar,okurLar bir rahmet,
O zaman bütün dertLer acıLar esasen sona erince,
GömseLerde yaksaLarda edecekLer boşa zahmet..
İnanki yaşadığım otuzyedi yıL bana bir gün gibi geLdi,
SeneLer damLa gibi değiL,coşkun bir seLdi,
ELde oLmasada insan kaptırıyor kendini ummana,
Önüne katıLdığım fırtına değiL,sadece bir yeLdi...

ELveda dostLar işte insan hayatının sonu budur,
Merhaba huzur içinde yatan ey ehLi kubur,
Meğer bütün dostLar burada imiş hey hak,
Hayatta hakiki dost buLamadım dersem doğrudur.