Yolun Sonu Şiiri - Ethem Turan

Yaş kemale ermede
Alında çizgiler
Yorgun gözleri işaret edercesine
Kırışmış şakaklar
Günün sonu görünüyor
Mevsim hazan
Soğuk rüzgar zemheri haberi getirmede
Çöpçüler yine iş başında
Düşen hazan yapraklarını toplamakla meşgul
Göçmen kuşlar grup olmuş
Diyarı terk etme telaşında
Yazı andıran birkaç işaret kalmış sadece
Güneş’in yakıcılığını çıplak bedeninde
Son bir kez yaşamak istercesine soyunmuş
Yaşamak istiyorum
Doymadım dercesine hüzünle Güneş’e bakmada
Umut çemberleri daralmış
Ufuklar hep yukarıda olsa da
Yavaş yavaş alçalmada
Evlat özlemleri gitmiş
Torun beklentileri revaçta
Dün yaşanmış gibi
Kaybolup gitmiş yıllar
Yaşanan sevdaların izleri kalmış yürekte
Mutlulukların tebessümü hala dudakta
Acil servis çalışanları
Yaşama geri çevirmek için telaşta
Giden yılları geri getiremeseler de
Kalanlar için bir şans daha sunma çabasında
Gelen mevsim ölümü hatırlatmada
Yazın emeğini biriktirdiğini yiyemese de
Kalanlar için bahar umudu olmada
Geride bıraktıklarının yaşama umudu
Kapanan gözleri mutlu kılmada