Yolun sonu Şiiri - Kemal Tekir

Yan gelip yatmadım,dostlar hayatta,
Çalıştım hep ,çabaladım yıllarca,
Sürmedim Dünyada, ben fazla sefa,
Yolun sonu görünüyor ufukta.

Gençtim bende bir zamanlar hayatta,
Girdim nice gönüllere zamanla
Baykuş yuva yaptı, şimdi dalıma,
Yolun sonu görünüyor ufukta.

Rüzgar gibi esip geçti yıllarda,
Baharı görmeden,erdim hazana,
Yaşımız kemale erdi sonunda
Yolun sonu görünüyor ufukta.

Geldi geçti artık, gençlik günleri,
Esmiyor başımda kavak yelleri,
Ötmüyor gönlümün şen bül bülleri,
Yolun sonu görünüyor ufukta.

Hamdım,piştim kül oldum yana yana,
Kalmadı gözde fer,dizde dermanda,
Artık saçlarıma,yağdı karlarda,
Yolun sonu görünüyor ufukta.

El etek öpmedim hiç hayatımda,
Kulluğum sadece oldu Allah'a,
Meyletmedim kul hakkına,
harama,
Yolun sonu görünüyor ufukta.

Ne meleğim ,ne de şeytanım haşa,
İnsanım günahım
sevaplarımla,
Hizmetkar oldum ben hep Hak'ka halka,
Yolun sonu görünüyor ufukta.

Kapılmafım Dünyanın, ihtişamına,
Malına,mülküne,saltanatına,
Gelir, geçer hepsi, kalır Dünya da,
Yolun sonu görünüyor ufukta.

Sultan Süleyman'a,kalmayan Dünya,
Kalmaz sana bana,başkalarına,
Ölümle hayata koyulur nokta,
Yolun sonu görünüyor ufukta.

Hayat uzun kısa,soluklu rüya,
"Mış "gibi yaşamlar,benzer masala,
Ölüm sonsuz yaşama fasıla, mola,
Yolun sonu görünüyor ufukta.

Boğuldu yeryüzü fitne fesada,
Ölüm savaş,kol geziyor her yanda,
Bekler bizi kıyametler pusuda,
Yolun sonu görünüyor ufukta.

Kemal Tekir.
Eğitimci, yazar, şair