Yolun Sonu Şiiri - Döndü Dülger

Döndü Dülger
393

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

Yolun Sonu

YOLUN SONU...
Gitgide zaman beni sona götürüyorken,
Seninle de mesafeler açıldı da açıldı.
Gözden kaybolmak üzere hayalin bile,
Bulut karasını örttü senli umutlarımın üzerine.
Gidiyorum geri dönüşü olmayan bir seyr_i seferde.
Ayaklarım kan revan içinde,
Alnımda ter katrandan,
Gözlerimin ışığı sönmüş bir âmâyım.
Yüreğimi hiç sormayın nasıl anlatayım.
Delik deşik, kan yerine onsuzluk akıyor deli bir çağlayan gibi,
Ellerimi parçalayarak bıraktım vuslat taylarını,
Şahlandı koşuyor hasretin kamçısıyla,
Gözleri kızıla boyandı,
Yelesi ateş saçıyor adeta.
Yüreğimi dağlayan hasreti yaktı da yaktı.
Vuslatı uğurladım, kor kor aşkın narıyla.
Deşmeyin yüreğimi, sormayın derdimi,
Her kelime zehir olur dağılır ruhunuzda.
Çıkmışken gideyim, selâm söyleyin benden Ona.
Vazgeçmiş senden deyin kessin ümidini,
Sonu gelmiş bir yolcuymuş,unutsun dünleri,
Çok iyi gördük deyin,
Aklına dahi gelmeyeyim.
Yolcuyum azığım hasret,
Yolcuyum yüküm ağır, esaretim müebbet.
Onsuz bir yudum suya etmem minnet.
Ben Onsuz yaşamaktansa, candan geçmişim,
Beklemesin beni eş, dost, sevdiklerim.
Yaram taze, yaram dermansız, yaram derin mi derin....
DÖNDÜ DLGR

Döndü Dülger
Kayıt Tarihi : 10.3.2024 11:08:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!