Yolun Sonu Şiiri - Salih Sedat Ersöz

Garip bir yolcuyuz gurbet illerde,
Asli yurdumuzdur bu yolun sonu.
Gurbetin türküsü bütün dillerde,
Asli yurdumuzdur bu yolun sonu.

Bazen yürüyerek, bazen koşarak,
Bazen durgunlaşıp bazen coşarak,
Ayları, yılları geçip aşarak,
Asli yurdumuzdur bu yolun sonu.

Dünya bir gurbettir gelip geçilen,
Âdeta bir hızar ömür biçilen,
Tüm insanlar aynı, yoktur seçilen,
Asli yurdumuzdur bu yolun sonu.

Dünya gurbetinde hayat süreriz,
Doğru, yanlış bir çok yola gireriz,
Ecel gelir bir gün sona ereriz,
Asli yurdumuzdur bu yolun sonu.

Bu gurbet insanı daim öğütür,
Kurulu düzeni bozar dağıtır,
Cefa ile nice başlar ağrıtır,
Asli yurdumuzdur bu yolun sonu.

Sürgündeyiz sanki dünya hanında,
Nefesler tükenir, biter anında,
Götürür Azrail bizi yanında,
Asli yurdumuzdur bu yolun sonu.

Öyle bir an gelir sonlanır gurbet,
Bu gurbette olmaz asla müebbet,
Artık ahirettir kesin akıbet,
Asli yurdumuzdur bu yolun sonu.

Mahşerde toplanır bütün insanlar,
Mühim değil burda renkler, lisanlar,
Önce hesap sonra asıl mekânlar,
Asli yurdumuzdur bu yolun sonu.