Yolun Sonu Şiiri - Mücahit Ahmet Ok

Gidenlere sorsan, ne götürdün diye
Var mı bir zerre mal mülk, hediye
Padişah ol, vezir sultan nafile,
Orada tek ederin bilgi ve tecrübe
Okunduğunda adına içli bir sela
Dönüp bakmaya yok fırsatın
Dersin bu ne cümbüş bu ne bela
Cebinde bulamazsın bir tek buğdayın
Gelin görün ahali! Burası gerçek vatan
Fanilerden çoktur kıbleye doğru yatan
Gemi kalkar, dönülmezdir liman
Sen de geleceksin, hiç ölmem sanan
Birini tutsan ve kaldırsan, sorsan
Nasıldı yaşadığın, ne kadar, kaç zaman
Ya bir gün, ya bir dakika, ya bir an
Sen, sorulacak hakiki sorulara bir yan
İğne, serum, ilaç, kavga nafile
Ölüm aksamaz, kapına geldiğinde
Sen de geleceksin, vakti zamanı geldiğinde
Yatacaksın bir kemik, bir böcek, sere serpe