Yolun Sonu Şiiri - Arif Naif

iki ayrı hatır, bir nefretten geçmez
hiçbir medeniyette görülmemiştir bu
su yarılır, gök delinir, aşk aynı kalır
seven bir kalp durmuşsa kırılır, dikilmez
şöminelerin ve eski tahta parkelerin yerini
beş para etmez insanlar alır, bilirim.
iki ayrı insan tek bir günahtan geçemez
-hele ki düşünmedilerse sevmeyi-
dünya tarihinde görülmemiş bir olaydır bu.

nefsinin cebine koy şehveti, son öpücüğü
arkana bakmadan koş ki yetişemesin kimseler
bazen öyle bir ses duyarsın ki, -kalbinde-
ölüm şerbetidir adı artık -bir bardak suyun-
çeşmeler boşa akar, sonra insan kurur.
yeni yollar yapılır, koşmayı unutursun
-herkes başka konuşur-
alışılmadık bir dünya olayıdır bu.