Yolun Şarkısı Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Artık biliyorum, evet.
Öyle yollar var ki, izleri tek yönlüdür.
Gölgen bile dönüp bakmaz ardına,
Ayakların toprağa mühürlenir.

Geride kalan ne varsa…
Önce solgun bir fotoğraf olur, avucunda tuttuğun,
Sonra rüzgârda kaybolan bir fısıltı,
Hatırlamak için bile yorulduğun.

Ve sonra o sessizlik…
Haritada artık yeri olmayan bir şehir,
İsmi unutulmuş eski bir liman gibi.
Ne bir ah kalır geride, ne de bir tebessüm,
Sadece dalgaların sildiği bir sahil.

İşte o an sadece yürürsün.
Ne bir pişmanlık yüküyle,
Ne bir zafer neşesiyle.
Sadece adımının sesini dinlersin,
O sessizliğin içinde.