Yolun Ortası Şiiri - Görkem Buğra Kızılkaya

Ürkütücü bir yol bana karşı şeritten gelir
Sarılmaya çalışır köprülere kalmış insanlara
Gün gelir bir sarsıntıyla kağıt gibi eğilir
İşte o zaman hayat asfalttır gönlü kağıt sananlara...

Her yıl yenilenir benim yolumdaki yazılar
Çizgileri araçlar sürat yapmasın diye koyarlar
Hayalet bir uçakla kalbimi sollayanlar
Beni bir bukalemun gibi renkten renge ayarlar...

Son sürat hız yapmışken gönlümün defterinde
Son sayfasına geldim vazgeçtiğim hayatın
Bir enkazın altında, belki de en derinde
Saklanmış demirleri gözyaşlarıma katın...

Çöl akşamının fırtınasına mahpus bir toz parçası
Savrulur, dalgalı denizlerdeki bir sandalı andırır
Binlerce sandal arasından geçer bir tepeye konar
Susuz bir bedeviyle ağaçları kandırır...