Yok,yok artık,sorma bana bunları.
Anlatamam,anlamazsın,yaşamadın onları.
Bilmezsin hiç insan başında kopan fırtınaları.
Belki düşünmedin,geçip gittiğin yolları.
Bir yolun ortasındayım,geçtiğim kısmı karanlık.
İlerisi kör düğüm,belki görünecekken varlık.
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bir yolun ortasındayım,bilmiyorum nasıl geldiğimi.
Öteye nasıl gideceğim? O da ürkütüyor beni.
Gücüme bir güç diye,arıyorken birinin desteğini,
Bu engel oluş çekiyor,kırıyor şimdi azmimi.
Bir yolun ortasındayım,ilerisi hiç belli olmayan.
Adımlarımdaki yanlışlık ve avuçlarımdaki kordan,
Kurtulamıyor,şüpheye düşüyorum bazan,
Korkuyor,ayrılamıyorum bulunduğum noktadan.
Nehrin karşısındadır belki !
Sevmekten korkuyoruz,kaybetmekten korktuğumuz için...Hiç bir zaman korkularla yaşamamak gerektiğine inanırım.Herkesin yükü kendine ağır ama korkunun önüne gecerse azim,o derece kendini bulur insan!!!Ne güzel ifade etmişsiniz...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta