Gönle Hazan düştü, umutlar soldu
Sevda bahçesinde gülüm kalmadı
Güneş söndü artık gün akşam oldu
Ateş yaktı geçti külüm kalmadı
Sessiz sessiz çaldım dertli ud’umu
Yarınımdan kestim ben umudumu
Yar yüreği sunmaz aşktan yudumu
Sunsa da içeçek halim kalmadı
Mutluluk tınısı yoktur sesimde
Bir ah iniltisi her nefesimde
Çırpınır dururum can kafesimde
Uçup konacağım dalım kalmadı
Dört duvar sırdaşım azığım çile
Dertlerim derinde dökülmez dile
Ömrümü tükettim intizar ile
Göğsümü çürüttüm solum kalmadı
Mutluluktan yana kalmadı yad’ım
Türlü düşler kursam olmaz muradım
Ecel yaklaşmakta ah adım adım
Gidilecek başka yolum kalmadı
Ayşegül BAHÇECİ
11.11.2021
Kayıt Tarihi : 29.3.2023 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!