Yolun Gittigi yere Şiiri - Ayşe Alioğlu

Yürüyorum yagmurlu ve
Karli bir gece de
Icim titriyor bedenim donuyor
Her attigim adimda
Biraz daha üsüyorum
Biraz daha donuyorum..
Sokak lambalarindan
Kartanelerinin pirlantalar gibi
Süzüldügünü görüyorum….

Sariyorum paltomla gögsümü
Gögsümde sakladigim
Bütün dünya varligimi
Hayallerimi,umutlarimi,
Dünü,bugünü,heyecanla
Bekledigim yarinlarimi
Ben üsüdükce
Daha siki sariyorum
Paltomla gögsümü
Gögsümde barindirdiklarim
Üsümesinler diye…

Onlarda beni
Dost bildiklerim gibi,
Can bildiklerim gibi
Candan öte bildigim ve
Canimi ellerine koyduklarim gibi
Bizi üsütüyorsun diyerek
Can evimden canimi
Almasinlar,canimi acitmasinlar,
Gitmesinler diye….

Biliyorum acida olsa
Tek gercek yüregimde
Barindirdiklarim

Adini unutamadigim
Sevdam
Sende benim gibi
bu sehrin sokaklarinda
Avare gibi, kimsesiz gibi
Dolasirmiydin?
Sende benim Seni aradigim gibi
Gönlündeki sevdani ararmiydin?
Buldun mu aradigin Sevdani?
Buldun mu?
Bogazinin dügümlendigini
his ediyorum,
Hayir bulamadim deyisini
his ediyorum
bugulu gözlerini görür gibiyim
biricik Sevdam…

Takatim kalmadi
Yürümeye..
Hava soguk,hava karli ve
Ben
Hayellerimin sicakligina sarilarak
Yürürken bilinmeze
Karanlik sokaklardan bir ses gelir
Kulagima

Yürü Can, yürü Sevdam
Yürü sen
Yolun gittigi yere….Ayse Alioglu. Hagen 09,02,2009