YOLUN BULAMADIM MEVLAM
Tevekkülü yapamadım
Sağa sola bakamadım
Endişeden kurtulmadım
Yolun bulamadım Mevlam
Dünya bana ağır geldi
Yükü belim bük eyledi
Arzum ona hep meyledi
Yolun bulamadım Mevlam
Geceleri uyumadım
Gündüzleri hiç durmadım
Hep dünyaya çabaladım
Yolun bulamadım Mevlam
Aklım beynim takıldılar
Durmadan hayal kurdular
Ömrüm bunda bitirdiler
Yolun bulamadım Mevlam
Acizliğim yaram oldu
Fakirliğim hep dert oldu
Gayretlerim heba oldu
Yolun bulamadım Mevlam
Sıhatim bu yolda gitti
Hırs gözümü kapattırdı
Gençliğim alıp bitirdi
Yolun bulamadım Mevlam
İlim desen öğrenmedim
Alim desen dinlemedim
Ehli fazlı göremedim
Yolun bulamadım Mevlam
İkazlardan uyanmadım
Hayat böyle gider sandım
Bir baktım ki sona geldim
Yolun bulamadım Mevlam
Yüzüm kara elim boştur
Yolum ise hep yokuştur
Duyduğum şey pişmanlıktır
Medet eyle benim Mevlam
Ya Râb eman ne edeyim
Aklım gitmiş divaneyim
Sen varken kime gideyim
Medet eyle benim Mevlam
Kapın varken nere gidem
Kimden avn’u eman istem
Kabul etmezsen ne edem
Medet eyle benim Mevlam
Cürümlerim pekte çoktur
Sevaplarım hiçte yoktur
Rahmetin ise sonsuzdur
Rahmet eyle benim Mevlam
Bu kapıdan ben gidemem
Bilmemki nere giderem
Merhametin var eylerem
Rahmet eyle benim Mevlam
Kovma fakiri kapından
Esirgeme sen lutfundan
Rısvay olurum halimden
Rahmet eyle benim Mevlam
27.03.2004
İsmail KüpçüKayıt Tarihi : 20.5.2010 15:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!