Yolun Başı Şiiri - Ayşe Betül Acarlar

Bir bulut ki kara gamlı
Yağdı yağdı talan etti bahçemi
Nurumdan bihaber geçerken günler
Rabbimin ihsanı acaba gelecek miydi?
Bir dikenli yol ki ikimizide yormuş
Altı uçurum sonu uçsuz
Sırılsıklam elbiselerimiz
Üstümüz çamur
Yürüyerek bu yol bitecek miydi?
Yürüdüm yürüdüm…
Yürüdükçe yoruldu ruhum
Büyüdü geçtiğim yollar
Ve ansızın belirdi
Elimi tutacak erim
Şimdi gözlerimiz birbirine değecek miydi?
Buz tutmuş güvensiz kalbimi
Bir tebessümü ısıttı
Aman ya Rabbim! dedim.
Bu ne güzel çehre!
Ama o da benim gibi bitap
Üstü başı çamur içinde!
Sev sevdiğim seveyim seni dedi
Acaba o da beni üzecek miydi?
Derken dağıldı bulutlar
Bir güneş doğdu
Renkleriyle kuşattı
Gökyüzü bizi
Elimi bir tutuşu vardı
Gitme hep benimle kal der gibi gibi…
Bu kavuşma büyük bir aşkı müjdeleyecek miydi?