Yolun açık olsun Şiiri - Ertuğrul Temizy ...

Kırılan kalpler
Yıkılan hayaller
Varsın bitsin
Yalan sözler
Ya ağlayan gözler
Yanaktan süzülenler
Allah’ından bulsun
Bana ne diyenler

Sevme bırak böyle sevgi istemem
Bir lafın peşine düşüp kin güdemem
Sen ağlama yeter ben ağlarım
Senin annen gülsün canım
Boş ver dert etme
Benim anam ağlasın

Üzgünüm eğer kırıldıysa kalbin
İncindiyse güzel duyguların
Ne yapsam da seni mutlu edemem
Bırak beni sen yoluna git
Acılar beni kovalasın

Derle topla sende kalanları
Yırt gitsin küflü mektupları
Nasılsa hepsi koca bir yalandı
Topla kıyıda köşede kalan
Can acıtıcı lafları
Sen ver onu ver hele bana
Ben bir yerime koyarım
Sen takma kafana

Sen bir meleksin bense acı bir kelek
Ne beklersin ki benden benim kaderim bu
Attı en güzel kazığını yine felek
Ne sevmeyi becerebildim nede sevilmeyi
Ne ilk durakta binmeyi başardım
Nede son durakta inmeyi

Bekliyorum
Kapında bir acı hatıra dileniyorum
Söyleyecek çok şey var ama ben sineye çekiyorum
Bu ne biçim iş arkadaş ben anlamıyorum
Yıkık dökük bir viran olmuş kalbim
Ama ben sevenleri değil sitenleri seviyorum

Ey kalp ne sende bir parça gurur var nede bende
Hıyar diyene bir avuç tuz ile koşuyoruz
Yüzümüze gülen feleğe her seferinde kanıp
Ortalık yerlerde öpülüyoruz
Ne sen doydun sevmeye sevilmeye
Nede ben doydum öpmeye öpülmeye
Bizde bu duygular varken kurumaz yaşımız
Bize bir don lazım birde mendil
Ancak böyle diner
Belki böyle kurur yaşımız

Kim bilir nerde okunur selamız
Gelirler mi bilmem, dostlarımız
Endişeliyim
Kim bilir nereden kalkar naşımız
Ya ortada kalırsak, sanmıyorum
Kalır mı bize başımız

Sevdadan öldü demezler bize
Bok yoluna gitti derler
Birde anamıza olmayan karımıza söverler
İyi ki öldü pezevenkler deyip
Bir güzelde gömerler

Olacaklar belli ne diye korkuyorsun
En başta imam parmaklıyor
Biliyorsun
Ama unutuyorsun
Korksan da korkmasan da
Aynı yoldan geçiyorsun
Haydi, uğurlar ola
Yolun açık olsun