gerçekten son,
bu satırlar
yazılan sana...
oysa,
hafif bir pişmanlık duyuyordum,
söylediğin o son cümle,
herşeyi slldi,
bir daha,
onarılmamacasına...
şu an duyduğum öfke,
sadece kendime,
umarım affedebilirim,
ben, beni,
ama
ne zaman,
kaç ay sonra...
tüm hata benim,
her zaman olduğu gibi,
inandım,
yüreğimi açtım sonuna kadar,
bir yudum bile değilmiş sevgi,
derya sandım..
bu güne kocaman bir tarih atacağım
unutmamak
aynı hataları tekrarlamamak adına...
yolun açık olsun dost dediğim,
bundan böyle,
dilediğince yaşa,
kendi dünyanda...
bahçelievler 24.06.2001
Nursen AteşKayıt Tarihi : 1.10.2006 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yıllar önce beni çok kıran bir dostuma yazılmıştı bu satırlar.....dost bildikleriniz sizi kırmasın dilerim...24.06.2001 tarih tekerrürden ibarettir....01.05.2007
Tebrikler..Yüreğiniz çok güzel!
TÜM YORUMLAR (1)