Yılma yüzüne çarpan kum tanelerinden
Yazık ki yolun çöle düştü ey gönül
Vahşi hayvan sesleri üzmesin seni
Medenilik artık dile düştü ey gönül
Eskiden bülbül idi feryad ü figan eyleyen
Feryad sırası şimdi güle düştü ey gönül...
Zevk ü sefa sürerken bir nice nadan
Bizim payımıza çile düştü ey gönül...
Yılma yüzüne çarpan kum tanelerinden,
Ne çare ki yolun, çöle düştü ey gönül....
Kayıt Tarihi : 21.12.2004 17:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Tüylü](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/21/yolumuz-cole-dustu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!