YOLUMDAN DÖNMEDİM
Gözümden düşenler kayıplar oldu
Yüz çeviren beni ayıplar oldu
Küsüp üzüldüğüm hayıflar oldu
Yine de dönmedim bildiğım yoldan.
Kimi dost göründü sırtımdan vurdu
Kimi yollarıma tuzaklar kurdu
Kimi zorba oldu tehdit savurdu
Yine de dönmedim bildiğım yoldan.
Gel bize tabî ol yaşa dediler
Ezdayı terk eyle hâşâ dediler
Makam rütbe senin paşa dediler
Yine de dönmedim bildiğım yoldan.
Ezelden kendimi çekmişim dara
Zerdüşt makamında yanmışım nara
Ömrümü adadım halk için zora
Yine de dönmedim bildiğım yoldan.
Koçkiride isyan düştü payıma
Dersim oldum ölüm geldi canıma
Zîlanlarda doymadılar kanıma
Yine de dönmedim bildiğım yoldan.
Maraşın acısı geçmeden daha
Çorumda çok canlar hasret sabaha
Sivasta ateşler düştü semaha
Yine de dönmedim bildiğım yoldan.
Devrimîyim darbeler zehirli baldan
Halk için çok fidan kırıldı daldan
Asıldık yan yana sağdan ve soldan
Yine de dönmedim bildiğım yoldan .
Devrimî (ilker murat çinitaş)
30.07.2023 mamak
Kayıt Tarihi : 30.7.2023 13:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!