Yolumdan Ayırma Beni

Elim kandil, yolum duman, dağlar yoldaşımdır
Yandım da geldim kapına, külüm sırdaşımdır
Aşkın ateşi düşmüş cana, bağrım aşımdır
Yakıp da savurma beni, yolumdan ayırma beni

Bir lokma hak, bir nefes can, meydanda söz olur
Dost yüzüne düşen cemre, kışımda yaz olur
Mecnun diye çağırırlar, adım sevda olur
Kuru hayale sürükleyip de yâd etme beni

Dosttan gayrı ne varsa hep geçer, kalmaz dünyada
Bir ben miyim yanıp duran, kim yanmaz bu sevdada
Pir’in nefesi değsin cana, dem alalım meydanda
Dönüp de dara çekme beni, susuzda bırakma beni

Yol erkanı ağır iştir, tartılır sözün özü
Bir gönül yıkmak haramdır, Hak görür her sözü
Benim suçum sevmek ise, budur günahın gözü
Sevdaya düşürüp de pişman etme beni

Yandım bağrım yandım aman, külüm nurdan olsun
Sevda çölde biten gülüm, kokusu yurdan olsun
Ne olur bir kez bak yüzüme, sözün yârden olsun
Yakıp da savurup gitme, senden ayırma beni