Yolum Düştü Geçen Gün Bir Ülkeye

Vasıl oldum nagehân bir ülkeye
Yurttaş çirke batmış sapına kadar
Ahbablara sordum bu ne hâl diye
Dediler; koşulduk jipine kadar

Dediler; ağızda tad, tuz kalmadı
Sormaktan utandım aklım almadı
Daha başka dosta lüzûm kalmadı
Ah u vah doldurmuş babına kadar

Ermeniyken sağır ibiş beyinmiş
Gayri sahih nesebliye yeğinmiş
Haham iken üniforma giyinmiş
Yâhûdî; dayanmış kapına kadar

Korkutarak olmazları oldurmuş
Milli, dîni mefâhiri öldürmüş
Pusturunca, beytül mâlle doldurmuş
Çanağı, çömleği, küpüne kadar

Vergi deyip, olmayana saldırmış
Dörtte üçü öşür diye aldırmış
Milli servet sırkatları öldürmüş
Her şeyi gasbetmiş çöpüne kadar

Sahib hırsızlığı, malına zahir
Çeç’e atı dayamakta pek mahir
Haindir; bunlara kim derse tahir
El koydu zift, katran tüpüne kadar

Dediler devleti soyup soğana
Çevireni oturttular dığana
Hain ya, çevreye sığan sığana
Dediler bunların hepine kadar

Dedim dostlar kurtulmağın çaresi,
Dediler yok muhasara karesi
Dedim sahi geldiği yer neresi?
Dediler Selânik ipine kadar

İSLÂMİ dedi ki karamsar olma
Hakkı haykırmaktan geriye kalma
Her kim ki yuttuysa bir büyük dolma
Cücedir, bir bakın tipine kadar