Yolum Daş Şiiri - Mustafa Çelebi Çetinkaya

Harç bitti yapı paydos misali
ve mola vermesi gibi otobüslerin yol üstü benzinliğinde
nihayete çakıldı hayallerim
alt üst edip Ankarayla beraber beni gittin işte...

Kapıyı dışardan çek bi zahmet, umut kalmasın içerde
Aralama bir daha gönlümün sayfalarını,
git gellerine bulaştırma sevdamı...
Bu sokaktan bir daha geçmesin gözlerin,
bu caddeye uğramasın nefesin,
bırak engel olma tez vakitte beklenen ecele...

Kaçak gecekondu misali yıkıverdin,
öyle ya karışamaz kimse hürriyetlerine
Canın ister inanır sevdim dersin, canın ister çeker gidersin
Oysa demokrasilerde seçimle iktidara gelir hükümetler
ve seçimle gider...
İhtilal olup yüreğinde kurduğun saltanatı
İhtilal olup yıkıyorsun demek ki,
Sende çal demirden çimentodan
yık beni ve git hadi.
harç bitti yapı paydos misali...

Canım yandı, can acıdı işte,
kim demiş şeriatın kestiği parmak acımaz diye
Sana bir daha dön dersem namerdim
Kaldırdım gönül sokağımdan bütün levhaları,
muhtar değil vali olsan yine giremezsin.
Yoluma daş koydun
yazık ki anlamını bilmiyorsun sonsuzluğun,
sakın ha dikizden bakma giderken
,ellerim kırılsın ardından su dökersem...

Amansız bir siren sesi fabrikada mesai bitimi,
demek ki harç bitince kaçıyor müteahhitler,
belki de hiç benim olmadın ya,
hiç sahiplenip bakamadın belki de Ankaraya
Bu şehir benim, bu yapı bu yürek benim.
Dokunma artık istersen
koparım aldın tenden ruhu, yüreği,
şimdi de elini kolunu sallaya sallaya git bakalım,
harç bitti yapı paydos misali....

16 nisan 2009 Perşembe