Yolum Birliğin Kardeşliğin Yolu

Bir şehit Egeden bir şehit Van Ercişten,
Hep aynı haykırış yükselirken aynı yürekten,
Aynı acı feryat, söylensede ayrı dilden,
Fark edermi? Hasan Hüseyin, Reşo hepsi bizden,
Artık bitsin bu kan kurtulalım bu kin ve nefretten,

Ağıtlar yükselir Türkçe Kürtçe söylenen aynı,
Yüreğim yanıyor deliyor feryatlar bağrı,
Ne fark eder ha Hasan emmi ha Memo dayı?
Yok olan bir can KAHROLSUN yok ayrı gayrı,

Vatanımın her köşesi cennet adı ne fark eder?
Ha Geçitveren ha Rıçik, ha Kızılkale, ha Dırban,
Ha Oğuzbaşı, ha Kurakan, ha Elmalık, ha Seyidan,
Hepsi bir bütün kutsal, bölünmez bu vatan,

Çanakkale Sakarya, Dumlupınar akan aynı kan,
Biri silahlanıp çıkmış Toroslardan bir Zagros dağlarından,
Yoksa kirlendimi bu vatan kürt olarak akıttığı kandan,
Değil; hepsi şehit kanı hepsi kutsal kan,
Kahrolsun yok ayrı gayrı kaybolan bir can,

Bırakın menfeatçiler esmeyin boşa gürlemeyin,
Boğulursunuz; akan kandan menfeat beklemeyin,
Dillerinizi susturun; Ayşe anamıda Avjin anamıda üzmeyin,
Kanya ku tu avê jê vexwi kevra navêjyê. Desin onlar,
Sizde su içtiğin kaynağa taş atma deyin,
Bırakın elinizdeki yaftaları insanları kardeş eyleyin,

Hep bir olup yakalım bir kardeşlik meş´alesi,
Kardeşliği bayraklaştırın dalgalansın Diyarıbekirin kalesi,
Hep kanlıdır, acıdır dramdır yoksulluktur,
Kin ve nefretin; ayrıştırmanın geçmiş tarihçesi,
Ağıtlar değil artık duyulsun sokaklardan kardeşliğin bestesi,
Aynı gemide yolcular değilmiyiz? batarsa helak etmezmi herkesi?

Erd birinc be, av rûn be, ku xwedi tunebe zû xelas dibe,
Yer pirinç olsa su da yağ sahibi yoksa tez biter,
Korkmayın sahibsiz değil bu ülke herkese yeter,
Korkmayın ne Bayrak iner ne Ezan susar nede Vatan elden gider,
Ayrılığın tohumları atılırsa hoyratça bu cennet Vatana,
İşte o zaman bu Vatan tarihten silinir gider,
Haddi aşan kelam varsa sözümde, bağışlayın Kulşadi kulu,
Yoluım kardeşliğin, birliğin yolu,