Yolum'a Mektup... Şiiri - Aydın Demirkan

tek kurşunla vursaydın alnımın ortasından,
acıtmazdı yokluğun kadar.
öyle yorgunum ki,
öyle çaresiz, öyle boş...
tükendim yar yokluğun kadar...
nasıl işlemişsin içime bir bilsen,
bir bilebilsen halimi...
bir görebilsen... nasıl sevmişim seni...
beş vakitte sen;
seni anlatıyor ezanlar...
yokluğunda açıldı cehennem kapıları;
bak!
isyankar oldu duygular.
bu değil miydi en büyük korkun?
hani ben'dim ya sen, sen de yanarsın benim kadar...
içim acıyor ey yar!
doğmaz mı içine sızılarım?
gözyaşlarım düşmez mi gecene?
sızlamaz mı senin de yüreğin?
bitmez misin benim kadar...

ey yar!
işte hesap soruyor yüreğim;
neden değişmedin diyor en az onun kadar?
olmadı yar!
değişemedim senin kadar...

buruk da olsa,
bir tebessüm vardı dudaklarımda
seni tanımadan evvel.
götürdün ya giderken,
mutlu ol yar!
bir sensiz, bir yarınsız günlere kaldı ömrüm.
yüreğim yine de
geri kalmıyor seni sormaktan...

nur yüzlüm, neredesin?

yine annem aradı dün akşam...
halimi sordu, bir de seni...
'gelinim iyi mi? '
o gitti diyemedim yar.
zamansız gidişini söyleyemedim...
düğümlendi boğazıma kelimeler yağlı ilmek gibi;
idam sehpasında son arzusu sorulan mahkum gibi...
sevgimi yargıladın ey yar!
amansız astın beni...
gideli kaç zaman oldu, bak!
çıkmadı daha canım,
kesilmedi nefesim...

ben sende bittim de,
sen ben de bitmedin yar...