Kimseler inanmasın şairim desem
Tereciye tere satmaya kalktım.
Bir tek üzülmesin sevgilim desem
Önüme çıkınca itmeye kalktım.
Hece mutfağında şiir pişirdim
Tunca’yı çağlattım, Nil’i taşırdım
Med-cezir içinde derya şişirdim
Meriç’i Ege’ye katmaya kalktım.
Günde bin kez, bin kez andım adını
Düşürmedim dilden onun yadını
Hasret içinde bir güzel kadını
Ölesiye sevdim yar etmeye kalktım.
Gözüm yaşı çağıl çağıl çağlayan
Nasıl bir sevda bu yürek dağlayan
Görünce bir aşık sessiz ağlayan
Ümitsiz mezara yatmaya kalktım.
Vefa istedim de bin cefa gördüm,
İlmek ilmek aşkı kalbime ördüm
Hayırsız rüyayı hayıra yordum
Çekilip yurdumdan gitmeye kalktım.
Bu yol ki hep çile, meşakkat dolu
Önümde engeller barikat dolu
Gülfemî hayatın yanlışla dolu
Hata edip rüku etmeye kalktım.
Ovacık
23.02.2008-08.04.2008
Kayıt Tarihi : 17.4.2008 20:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Hilaloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/17/yolum-7.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)