Yolu Sevdim Şiiri - Şora Karabekiroğlu

Bazı yaralar kocaman yapar seni
Neden kocaman olduğunu bilmezsin
İstemezsinde aslında
Kaderin bir oyunudur bu
Yaralar vardır
Sırtında kocaman bir çuval gibi taşıdığın
Gözlerinden içeri baksalar delik olduğunu görürler
Ama kimse bakmak istemez
Hayat nasıl baktığınla ilgilidir evet
Bir şeylere anlam vermek saçma
İnsan keyfine göre hareket eden mahlukat
Tek ve hür olmak adına savaşır
Sonra bir akşam üstü tükendiğini farkeder
Ben doğduğumda anladım hür olmadığımı
Beni yaratırken sormayan tanrı
Fani yaşamımda hürriyeti ellerime verecek değildi ya
Bu yüzden savaşı manasız buldum
Teslim olup uzandım kumlara
Zincirler vurmak bana göre değildi
Ben yaratılırken çiçekli türküler söylemiş kuşlar
Nasıl yüreğime ket vurabilirdim ki
Sevdim işte
Napıyım
Aradım aradım buldum
Cezamı verecek yargıçın ellerinden tuttum
Cezamı verdi yargıç
Bin yıl yalnızlık
Hemde kanayan bir yürekle
Hemde derinlerde bir bilinç
Ve yenilmez bir tutku
Nasıl anlaşılabilirdi ki
Kendini sorguladığında hatalar bulan sen
Savunmakta eksilmedin ki hiç hem
Bir anlam aradım
Sonsuzluk olduğunu sandım
Kendimi sanatın yollarına adadım
Bin yoldaş buldum bin yürek
Kendi devrimin bezirganlarını
Bir casede boşadım
Yolda olmak her zaman yaşam getirir
Sonucuna ulaşmak bir bitiş.
Yolu sevdim