XXXIV
korallerin katı ağzı ve canı gönülden ayrılık arasında
her şeyi pusla sarmalayan canilerin nefes alışları arasında
kırbaçlanarak öldürüleninkine göre daha katı bakıncaya dek
gerçekliğin gözünü delik deşik eden yalanlar arasında
işkencenin raylarında kayan ve bir silkinmeyle
gerçek olmayanın oyuğunda kaybolan anlar arasında
ey mahkûmlara magma acısı veren karabasanların eritme ocaklı
zehirlenmiş mahkûm kulesindeki siyah gözyaşlarının sessizliği
ey patlamayla yitmiş el ve ölümün kurumuş resitatifi
solmuş yapraklar ve devrimler için altın bir kutuda
ey çatlamış yayın kınnabından gelen şaşkın ses
geleceğin korunmuş köşesine kaçma yankınla birlikte
fakat yorumla okunaksız yazıyı: yakala vınlayan
çekicin henüz senin olmayan bir yazgıya doğru düşüşünü
(1942, “mannen utan väg”)
Erik Lindegren (1910-1968, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 10.11.2009 20:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ur “mannen utan väg” XXXIV bland koralernas stela mun och helhjärtade kluvenhet bland mördarnas andedräkt som höljer allt i dimma bland lögnerna som genomborrar sanningens öga tills det stirrar stelare än den ihjälpiskade dödas bland ögonblicken som glider på tortyrens skenor och med en knyck försvinner i det overkligas hålgång o svarta tårars tystnad i förgiftade fångtorn med mardrömmens smältugn för fångars magmasmärta o bortsprängda hand och dödens förtorkade recitativ i ett gyllne skrin för vissna blad och revolutioner o förvirrade röst från den brustna bågens sträng fly ej med ditt eko in i framtidens skyddade vrå utan tyd den oläsliga skriften: fånga den susande hammarens fall mot ett öde som ännu ej var ditt
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!