XXV
büzülmüş gül için vızıldar sadık arı
kuduruk köpek batmış fırtınanın gırtlağından içer
ve taşır gelinini güverteye uçan hollandalı
gömülmek için kadının hiddetle kırpılmış saçlarına
arenada büyür kara şövalyenin mızrağı
ve havada parıldar gündelikçi kadının trajik maskesi
karahindiba yokuşunda çatlar şimdi katran kabarcıkları bile
ve son dua için ricada bulunur şimdi kelebeklerin at gözlükleri
verandalardaki göklerde istiflenir çölde terlemiş bulutlar
ve nabzın tefleri titretir yaban şarabını
bir tabu yazı huzursuzca kıvrılır cam berrağı reddedişlerde
pars zambağının çenesi batar usulca geçmişe
zamanın römorkundan savrulur sevinç haykırışları ölüme doğru
yağmurun suskun sıçrayışı altında bunalarak dinlenir garnizonlar
(1942, “mannen utan väg”)
Erik Lindegren (1910-1968, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 7.10.2009 20:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ur “mannen utan väg” XXV det trogna biet surrar för den skrumpnade rosen rabieshunden dricker ur den sjunkna stormens strupe och den flygande holländaren halar ombord sin brud för att begrava sig i hennes furieklippta hår på rännarbanan växer den svarte riddarens lans och i luften glittrar skurgummans tragiska mask på maskrosvallen brister nu även tjärans bubblor och fjärilarnas skygglappar ber nu sin sista bön på himlar från verandor stackas ökensvedda moln och pulsens tamburin får vildvinet att darra en tabusommar vrider sig oroligt på glasklara nej tigerliljans gap sjunker sakta in i det förflutna från tidens släpvagn slungas hurrarop mot döden dovt vilar garnisoner under regnets tysta språng
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!