XXI
ne olduğunu bilmeden sevmek dinlemek sessizce
yılmaz maymuncuğunun sesini gerçekliğin
içinde bir okşayışı saklamak ve hissetmek
hummanın usulca düştüğünü fırtına eşiği altında
ve kapatmak kendini kendi genişliklerine ve bulutlarla
daha itirazsız kayabilmek için bir kabuğu çatlatmak
anımsamak acı çektiren her şeyi bir gülümseyişin
peçesiyle ve fırlatmak bir taşı ebediyetin çok ötelerine
parçaladığın her şeyi tekrar bir araya getirebilmek
ve zamanın kışkırtan sesleri gibi duymak çekirgeleri yeniden
duyumsamak ağrının gürlediğini alevli halelerde
ağacın tacına çıkarmak özsuyun manzarasını
bir ilkbahar duvarı misali sürmek arzunu kendi önüne
ve bilmek en kötü ve en iyi şeyin geride kaldığını
(1942, “mannen utan väg”)
Erik Lindegren (1910-1968, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 21.9.2009 22:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!