XVIII
sararan dalgada loş resmini gördüm
ve bir avuç yitik huzurun sınırsızlığını
çökmüş gökler gördüm yanan ayaklarının yanında
ve kuğu kanadı altında güneşin küçültülmüş yelkenlerini
olumsuzu gördüm: alacakaranlığın banyosuna
dökerken düş gümüşünü, o adam da olan her şeyi
gördüm adamın sonsuz bin başlı deltasını
ki şimdiden tuz tadındaydı: her şeyi kapsayan deniz
işittim sütunun kararan ışığındaki bir saatin
adamın külleri anısına ahenkle on iki defa vuruşunu
saatin kurulmuş olduğu an olsa da bu an
yarın korkusundan dehşete kapılmayan
ve sesini bulmuş bir çocuğun anısına
ve bastırır sis ve bir eli arar tabanca
(1942, “mannen utan väg”)
Erik Lindegren (1910-1968, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 21.9.2009 14:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!