XV
davullar yürür sabah ışığının idam alanında
ve bir beden uyanır sönmüş bir ruhun aylasında
nereye ait olduğunu bilmez bir elin renkleri solar
herkesin gözü önünde usulca çekilip büzülene dek
düşman seslerin gediklerinde dolanan ölüme
kalan hangi umut göz kulak olacak şimdi
bütün köprüler havaya uçurulmuş sadece bu gedikler durur
ve tükürüğün giysisiyle örtülmüştür bu utanç
bak güneş müjdeler cazip bir zalim pietayı
fakat kim kaldırır bunun dudaklarından düşmüş olanı
kim yaklaşır o zehirli korkuya ki oturur
suç yerinin bitkisi altında ortak yürekte
hayır ölü ihtiras ölü kader ve bülbülün pınarında
yavaşça fışkıran ihanete uğramış kan daha iyidir
(1942, “mannen utan väg”)
Erik Lindegren (1910-1968, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 15.9.2009 22:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!