VI
sırdaşından kaçmak için boğuşur maske
ve dinlenmek için kukla
mikroskop altında terk eder yerini hastalık
büzülmüş gözbebeklerini izlemekten bıkmış
ıstırap açar kireçle badanalanmış gözünü köksüzce
çocukların uçarı ayakları altında parçalanmak için sadece
fakat öldüresiye konuşur gök gürültüsü aracılığıyla budala
saç örgüsünde dikenli tellerden bir taçla
ve batışını görür yüreğin bir taş gibi ağırca
kanlı ve garipçe ısıtan bir umutsuzluğa:
ağızda uğultulu ağaçlarla dinlenmek toprak altında
aldatılmış bütün vefalılarla konuşmak uykuda:
hayır gelmedi daha tanrının gözüne bakmanın zamanı
fakat istençlerin demir payandası kımıldatamaz bu taşı
(1942, ur “mannen utan väg”)
Erik Lindegren (1910-1968, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 19.8.2009 10:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ur “mannen utan väg” VI masken kämpar för att komma ifrån sin förtrogne och marionetten för att komma till vila sjukdomen lämnar sin plats under mikroskopet trött på att betrakta sammankrympta pupiller lidandet slår rotlöst upp sitt vitmenade öga blott för att krossas av barnens flyende fötter men narren talar med åskan och den till döden beredda flätar en taggtrådskrans i sitt hår och ser hjärtat sjunka tungt som en sten till en blodig och sällsamt värmande förtvivlan: att vila under jorden med susande träd i sin mun att tala i sömnen med alla de trofasta bedragna: nej än är ej tid att se in i guds öga men denna sten kan ej viljornas järnspett rubba
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!