V
boğanların merdiveninde başı dönerek titrer el
tamahkâr gözyaşları hışırdar bülbülün boş kafesinde
matemin kendisi bile daha fazla kurban talep eder
bir demiryolu kazası bile bir özür kekeler
derisi soyulmuş bir göz parıldar: kısa devre ve yalnızlık
ve kader fotoğrafını çeker başka bir şaşırtıcı cesedin
yıkıp yakar ateş sigortalanmamış yüreği bile
ve ıstırabın muhafızları kaçar inancın zeminine
adsız sivri uçlar düşlerler kendilerini gerçekliğe
ve diken olmaya sallarlar beşiklerini gerçekliğin bayırında
fakat acının bir gürleyişi tırmanır bir dağı
ve yok etmek için atar kendini bir uçurumdan
görkemle dinlenir acının kaçışı kartalların kumaşında
nazik yüzlerin iskambil destesini karıştırırken rüzgâr
(1942, “mannen utan väg”)
Erik Lindegren (1910-1968, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 11.7.2009 03:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ur “mannen utan väg” V handen darrar i svindel på stryparnas stege giriga tårar prasslar i näktergalens tomma bur redan själva sörjandet kräver flera dödsoffer även en järnvägsolycka stammar förlåt ett avskalat öga brinner: kortslutning och ensamhet och ödet fotograferar ännu ett förvånat lik elden härjar även det oförsäkrade hjärtat och lidandets väktare flyr mot en fond av tro anonyma taggar drömmer sig till verklighet och gungar sig till törne på verklighetens sluttning men ett rop av smärta rullar uppför ett berg och kastar sig utför en brant för att krossa grandios vilar smärtans flykt på örnarnas duk medan vinden blandar artiga ansiktens kortlek
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!