I
(aynaların salonunda Narkissos değil yalnızca
baş dönmesiz taç giyen umutsuzluğunun sütununda
emzirdi sonsuzluğu bir yüz buruşturmasıyla
sınırsız olanakların ülkesi
aynaların salonunda tek bir lekelenmiş ağlayış
firar etti aldırışsızlığın çizik kılıcından
ve şehirdeki bütün pencerelere inen
toza ve vaade dönüştürdü havayı
aynaların salonunda tamamlanmışlık durur sac levhada
ve taşınır bir mahkum gibi standart göğüste
ki patlamaların parıltısında sözcükler harakiri yapar orada
ve trompet paramparça porselen ve ölen kan tadındadır
aynaların salonunda bir kişi haddinden fazla kişi olur
ve gene de çiy gibi düşmek ister zamanın mezarına)
(1942)
Erik Lindegren (1910-1968, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 28.6.2009 23:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ur 'Mannen utan väg' I (i speglarnas sal där endast Narkissos tronar på sin förtvivlans pelare utan svindel diade evigheten med en grimas de obegränsade möjligheternas land i speglarnas sal där en enda besmittad snyftning undkom ligiltighetens korsade värjor och förvandlade luften till löfte och mull som rann utefter stadens alla fönster i speglarnas sal där fulländningen stansas i plåt och bärs som en fånge i standardbröstet där ordet begår harakiri i krevadernas sken och trumpeten smakar krossat porslin och döende blod i speglarnas sal där en blir de mycket för många och dock ville falla som dagg i tidens grav)

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!