VANER KUZU
YOLU GÖĞE DÜŞMÜŞ DOLUNAY
yolu göğe düşmüş dolunay
kül eyler adamı
gülüm oy
ilde muhannet
dilde yareler
lal eyler adamı
şimdi yağmur biraz dinse
biraz dinlensem
düşünsem
kendime insem
hangi ırmaktı yolumu kesen
karşı kıyıya geçecektim
“ırmaktan öteye, ağaçların içine”
ırmağa daldım
aktım
yolda kaldım
düşünsem
kalbime insem
hangi limandan kalkmıştı son vapur
son rüzgarlar hangi ufuktan esmişti
unut
ve şimdi
yüzünü kaldır
kalbimi tut
kısa kurulmuş bir cümlenin hayali kadar
uzak ufuklara gideceğim
ve görebilmek için her şeyi
hiçbir şeye bakmayacağım
yüzünü kaldır
kalbimi tut
bulutlara götür beni
düşlerine karışayım
ve şimdi
anla bak,
ne diyorum
kalbini uzat:
bir şiir daha dinleyebilecek kadar
uzun musun ey hayat…
Kayıt Tarihi : 8.12.2007 04:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vaner Kuzu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/08/yolu-goge-dusmus-dolunay.jpg)
uzun musun ey hayat…
şiirler yaşama düşülen notlar ve kalıcı sözler olarak kalacak..şairler ölsede şiirleri kalıcı..yaşama gelinde..o iki kirpik arsı bir zaman...
TÜM YORUMLAR (1)