Yolu Da Ben Olaydım! Şiiri - Mehmet İslami

Postacı geldiğinde mektup diye bağırıp
O zarfın içindeki dilide ben olaydım
Nâmeyi açaraçmaz âşkım diye haykırıp
O zarfı mühürleyen delide ben olaydım

Ulaştırmak başka hiçbir kasıt gütmeden
Bu büyük emânettir diye zâyi etmeden
Yetiştireyim diye Ellâh için azmeden
O zarfın gideceği yoluda ben olaydım

Değirmen dişi gibi âşkımızı öğüten
Nefsi emmâresidir ayrılıkla eğiten
Âşkı muhabbet ile menfezini dağıtan
O zarfı getirecek selide ben olaydım

Ellâh rızâsı için masiyeti boşlayan
Şer’i şerîfe düşman namertleri taşlayan
Mektubu okumağa Besmeleyle başlayan
O zarfın tutulacak elide ben olaydım

Herşeyin sonu vardır, müddetimde dolunca
Sam yeli vurduğu çün sararıpta solunca
Melekül mevt gelipde emâneti alınca
O zarfın taşınacak salıda ben olaydım

Yeter mi? be İSLÂMİ ömür boyu sayılan
Âşk-ı İlâhi, maverâünnehrden duyulan
Ravdai Mütehhâra’dan âleme yayılan
O zarfın rayihâsı gülüde ben olaydım