Yolu bitti ve gitti
Gidenlerin ardından kuruldu sofralar
Ne helvanın ne lokmanın tabağı kalmadı
Velhasıl kapandı gönüllerde gidince
Gidenle gidilmiyor azizim
Kalmak daha zor olsa da
Kalınmıyormuş gibi olunur hayatın sinemasında
Roller birbirini kovalar
Bir gün dolar gözlerin anmaların ardından
Bir gün gülersin anıların yadından
Bir gün yalnızlığı seçersin
Issız sakin sessizce
El çenede bakınırsın boş mu dünya dolumu
Bir gün hayali sarar gözlerinin ferini
Gölgeleri tebessümle izlersin
Bir gün gulyabanidir pencerende
Gecen de
Yıldızlar çekilmiştir ay pişmandır doğduğuna
Yinede
Bir bakarsın suyun yüzünde yakamozdur
Parlaklığı dinginlik içinde
Bir gün akşam üstleridir gün batımında
El ele
Kıyı sahilinde
Oturmuştur seyirlik dalgınlığında
Kayalık yerinde suyun sesinde
Kızıllığı tutarken yansır kısık gözlerine
Yol da bitti hayalde
Dağılalım şimdi
Saatler bozuk çalıyor
Vakitler geçeli çok oldu hayat ırmağından
Kimi çoğaldı
Kimi azaldı
Kurumaya yüz tutmadan
Son çakıl taşını sürüklemeye mecalsiz
Vakit tamamdır
Gidelim şimdi kalan mirası yemeye
Taylan Uzar
Kayıt Tarihi : 1.2.2025 09:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gidenlerin ardından
Doğuma beş kala,ölüme ramak kala
/Durdu/
Boşlukta yankılanan
zamanın işlevsizliği içinde…
Sevgiyle,
Kutlarım…
Diyeceğim de,
Dün niye ayrıydı
Neden daha ağlamaklı
Daha gönülden
Daha "ders alan"
Daha insaflı,
Bugün daha bir "aç"
Daha bir kaba
İlkel
Sadece "günü gün etmeye"
Yemeye, içmeye
Gösterişe meyilli...
O nedenle mi "miras yedi" bir nesil
Ya da önerilen bu mu
"Kılıfı hazır"
Minarenin!
Doğrusu "karmaşık" günümüz,
Bence bilinçli bir karıştırma bu,
Şiirdi, iyiden iyiye... sanki içimizden geçen.
Tebrikler Taylan Bey, Kardeşim...
TÜM YORUMLAR (2)