Yolsuz Bi' Veda Şiiri - Kronik Vaka

Bu zihnimin sana vedası
Bi otogar köşesinde
Ya da bir tren garında
Belki bir anne ağlıyor
Belki bir çocuk
Birileri en sevdiğine ediyordur vedasını
Ben sana ediyorum
Ama ne yol var ne insanlar
Çünkü bu gidenlerin vedası değil
Kalanların da..
Bu, hiç gelmeyen birini kapı dışarı etmek
Aynı içeri buyur ederken olduğu gibi
Oysaki
Hoşgeldin bile diyememiştim
Biraz daha bekleyemez miydin