Duyulmaya görsün,
Birinin yolsuz kalması,
Usulca boşalır çevresi;
Onu izler, yalnızlık günleri.
Daha karşıdan konuşur,
Bıkkın adımlarla taşınan;
Öne eğik bir beden,
Utanmış eller,ceplerde durur.
Bundan da acısı,
Rastladığı dostların,
Yolunu saptırması;
Kaçar gibi veba'dan!
Kayıt Tarihi : 26.3.2007 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!