Yolluk Şiiri - Bilal İlhami Köksal

Çok kızdım çünkü cam kenarına çoktan oturmuştu adamın biri
Ve ne yazık ki biletimin gücü onu oradan kaldırmaya yetmeyecekti
Cam kenarından bir savaş sonrası geride neler kaldığına bakacaktım sadece
Belki de içinde kalan tek kelime vardı bu şehrin benim için de
Geceydi
Yoldaydım

Ne getireceği belli olmaz yolların
Uzak şehirlerin hüzünlerini de taşıyabilir
Gecelerin güzel ışıklarını da
Hele bir de tren yoluysa
O kadar ağır hikayeler ve o kadar bilmediğin uzak yerler getirir ki...
Sorma gitsin

Dışarıya bakıyorum
Yağmur ıslatmış ve temizlemiş her yeri
Vakit çok gece şehirlerden,kasabalardan geçiyoruz
Hayatların içinden
Uykuları bölünmüş hayatların

Şimdi otobüs yolculuğunun şöyle de bir derdi var
Eski otobüslere henüz demokrasi gelmemiştir
Ve ne isterse şoför herkes onu dinleyecektir
Hem cam kenarında değilim
Hem bir şoför meşrutiyetinde cumhuriyete özlemliyim
Yine büyük adamlar gibi konuşmaya başladım
Eminim ilk molada karnımı doyurunca geçer
Evet kimse inkar etmesin bu dinlenme tesislerinde prozac etkili yemekler..

Ayrana sığındım içim yandıkça
Sigaraya sarıldım sen aklıma gelince..
Bi de çikolatalı leblebi var sanırım leblebiden daha güzel bir buluş bu..
Ya da çok gece diye bana mı öyle geldi
Bilmem...

Yoldaydım
Uykulu hayatların tam ortasından geçiyorduk
Uyuyakalmışım
Şoföre çok kızdı benim gibi herkes
Herkes uyudu
Şoför uyuduysa artık günahı boynuna...

Bir yanımda Cemal Süreya -bütün şiirler-
Hepsini yanıma alıyorum her yol seferinde
Sağına soluna yazıyorum ben de
Sonra rahmetli kıskanır mı diye korkuyorum
Ama bu kitapta bir büyü var
Ne yazarsan yaz daha bir güzel geliyor adama
Hamurunda var sanırım

Hayale dalarım hayale
Sen neden burada yanımda değilsin diye?
Bu iki koltuğa en kadar çok aşk
Yol
Uyku
Artık ne istersen ondan sığardı var mı haberin?
...

Uykulu yollardayım
Sen'im tuttu yine
Uyuyakalmış dinlenme salonları gözlemekteyim.