Uzun yıllar sonra,
Bu gün haberini aldım.
Evliymiş sin, mutluymuş sun.
İyide bir mevkiniz varmış.
Mutlu bir yuva birde çocuğun
Ne güzel.
Sevindim inan buna
Mutluluğun daim olsun
Kaderin benzemesin bana
Beni sorarsan eğer
Ne sevdan geçti, ne acılarım.
Geçen sadece
Sen siz ziyan yıllarım.
Her gün batımında
Biraz daha artıyor sancılarım
Çok şey değişti sen gideli
Alnımda kat kat kırışıklar,
Ağarmış perişan saçlar,
Beni en çok üzende
Şimdi ki naylon sevdalar
Hatırlıyor musun
Yanlışlıkla elin elime değmişti
Çekmiştik utanarak ellerimizi
Sanki bir suç işlemişiz gibi
Mahcup ca birbirimizden
Kaçırmıştık gözlerimizi
O zamanki sevdalar bile
Saf ve temizdi
Neyse
Hani buluştuğumuz ev vardı
Bahçesinde mor salkımlar
Oturduğumuz koca avlular
Şimdi onları bile yıktılar.
Acımadan hatıralarımıza
Üstünü apartmanlar yaptılar
Yazacağım bu kadar.
Ben mutlu olamadım gülüm
Sen daha daha mutlu ol
Sana sonsuz mutluluklar
Kayıt Tarihi : 20.2.2011 19:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/20/yollayanmayacak-mektup.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!