Geçtiğim yerlerde
İzler bırakan sensizlikte
Ayaklarım parçalandı
Yollarını aşındırırken
Taşımaz oldu dizlerim yorgun
Yollarını aşındırırken
Aydınlığa hasret kaldım
Hayat karanlıktı nefes alırken
San ki dünyam değişirdi
Yollarını aşındırırken
Bende umutlar bitmemişti
Yaşadığım acılara rağmen
Hala gönlüm dolu idi senin
Sevdaların dan yana
Yollarını aşındırırken
Gayret san idi hevesler senden yana
Çileye katlanış sebebim sen idin
Tükettim kendimi kör umutlar için
Yollarını aşındırırken
Tükenir son bulur zannettim yoları bir gün
Sonunda seni bularak sen olarak
Fark edemedim son günlerin geleceğini
Eskimeyen umutlar ile seni ararken
Tükendi san ki ömrüm sensizlikte bütünü ile
Yollarını aşındırırken
Ha gayret az kaldı dedim kendi kendime
Biter bu yollar dedim avundum durdum
Dağlar aştığımı fark edemedim zaman da
Yollarını aşındırırken
Her gönüle konamadım her dala uzanamadım
Her çiçeği koparıp koklayamadım
Yandım susuzluktan bir damla içemedim
Yollarını aşındırırken
Gün doğumunda ümitler yenilenir dedim
Yanıldım aydınlık gölgesi zannettim karanlıkları
Titrer durur bu benliğim tükenmişcesine
Yollarını aşındırırken
31.11.2007.Zile
Mustafa İleriKayıt Tarihi : 6.3.2014 19:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize sağlık tebrikler
Mustafa bey
Şiirinizi iştahla okudum. Sevda yollarının tükenmezliğini, sevdanın insanı yorduğnu, buna rağmen yinede sevdiğinizi çok güzel ifade etmişsiniz Tebrik ederim. Selam ve muhabbetlerimle.
TÜM YORUMLAR (4)