Yıllarım Yorgun
Duygusuz zamanın içine düştüm
Takatim tükendi, dillerim yorgun
Acılar depreşti, dermana koştum
Mevsimler tükendi, yıllarım yorgun
Sevdanın yoluna bağrımı serdim
Vefasız yar için ömrümü verdim
Karlı dağlarımda hasreti derdim
Güllerim açmıyor, dallarım yorgun
Talihim kör imiş, halimi bilmez
Düşlerim yüzünden kaderim gülmez
Dikenim var diye bülbülüm gelmez
Yapraklarım solgun, güllerim yorgun
Gönlüm aşk pınarı, yüreğim çağlar
Kendimi bileli gözlerim ağlar
Yarenler bu işi kadere bağlar
Yarına bağlanan yollarım yorgun
Mevla’dan saklarım mücrim yüzümü
Aşk denen illete yumdum gözümü
Dünya nimetinden çektim özümü
Duam yarım kaldı, ellerim yorgun
Hoşoğlu, ne bilsin güzel kelamı
Hakkı yazamıyor, aciz kalemi
Bir sırlar yumağı bilir âlemi
Umudum kalmadı, hallerim yorgun
Mustafa Hoşoğlu
08.11.2024
Kayıt Tarihi : 8.11.2024 14:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!