Yollarım hep “Yek”e çıkar, cevaplarımsa hep O’dur.
Değişmeyen hakikat O’dur, yanıltmayan gerçek O’dur.
Dört boyutlu cenderemde, yaşarken savruk hayatı…
Her cümlemde anlam olur, her anlamda ışık O’dur.
Sorgularken kâinatı, zemine saplanmış ayak…
Pergelimin “kor” iğnesi, mantığımı tutan O’dur.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta