Yollarım Benim Şiiri - Eyup Şahan

Sıla toprağına hasretim çoktur,
Hasretle bakıyor yollarım benim.
Köyüm deyip varsam tanıyan yoktur,
Gurbete çekiyor yollarım benim.

O yerlere hasret eden utansın,
Şen olsun hanesi ocağı yansın.
Bu kara talihim artık uyansın,
Hasrete akıyor yollarım benim.

Omuzda yük oldu gurbetin gamı,
Kral olsa kuzu eder adamı.
El eli anlamaz duymaz âmânı,
Ömürler yakıyor yollarım benim.

Dargındır gurbette bu gönül hasta,
Dilsizdir diyemez derdini dosta.
Bu gün Edirne’de öbür gün karsta,
Gitmekten bıkıyor yollarım benim.

Bana mesken oldu dağların ardı,
Son güneş batıyor ufuk karardı.
Bir zaman dünyada Eyüp’te vardı,
Yazgıyı okuyor yollarım benim.

Eyüp Şahan
Ankara 16.7.2006