Yine patika yollardayım yollarda
Nice çile çektim ben bu yollarda
Ömrü tükettim o yârın yollarında
Gönlümce, yatamadım kollarında
Hep nöbet tuttum onun yollarında
Hiç de yatamadım onun kollarında
Ne yükler taşıdım ben bu yollarda
Derman kalmadı artık bu kollarda
Konuk oldum yollardaki saraylarda
Ne aşklar yaşadım ben bu yollarda
Yoldaş oldum, yollardaki canlılarla
Süleyman misali konuştum onlarla
Bazen ilham, bazen de gam aldım
Hal ve hareketlerinden ibret aldım
Ben Leyla’nın aşk ateşiyle yandım
Onun aşkıyla kızgın çöllere daldım
Ah nerede benim Leyla’m nerede
Beni düşürdü dermansız bir derde
Derdim bir iken, oldu perde perde
Ben, bu yollarda düştüm bu derde
Ne çok bekledim onu bu yollarda
Ne diller döktüm ona bu yollarda
Çok gözyaşları döktüm yollarında
Doyuncaya yatamadım kollarında
Bayram yolları onun için arşınladı
Ondan gayrilerini, hep kurşunladı
Onun her şeyini belleğine mıhladı
Şair her şeye rağmen, hiç yılmadı
Bak Leyla, ne yaş, ne de baş kaldı
Sol yanım hep senin için boş kaldı
Gözlerimde bir iki damla yaş kaldı
Geleceksen gel artık vakit az kaldı
08.09.2002-18:08
Aşk Ateşten Gömlek
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 11.9.2002 15:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!