Yollardayım Şiiri - Onur Aldemir 2

Gecenin pis sarhoşluğu maviye çalıyor,
Ben ise dağların arasında uzamış,
Yeşillerin içinde canlanmış,
Ufku görünmez yollardayım.

Gün doğdu desem hâlen karanlık,
Doğmadı desem kirli bir mavi,
Sanki gecenin izi güne işliyor,
İşledikçe de karanlık gidiyor gibi.

Bu yolun sonu açık deniz,
Bilmem ona ne deriz,
Durun daha görmedik dostlar,
Bir görelim; belirleriz.

Ben gördüğümü yazarım,
Göremediğime de yanarım,
Şimdi ise yollardayım,
Ve gecenin pis sarhoşluğu maviye çalıyor.

Sanki gün, geceden kalan ne varsa,
Hepsini bir bir sömürüyor,
Geriye geceden bazen yıldız,
Bazen de hiçbir şey kalmıyor.

Yolda bir sürü kuyu gördüm,
Dipleri senden benden kara,
Aman ha sakın girmeyin dostlar,
Kuyular dışarıdan izlemek için varlar.

Satırlarımın sonlarına geldiğimde,
Usul usul gün doğuyor,
Geceden geriye bir ben kaldım,
Ve sanırım maviyi sevmeye başladım.