Yollardan Sen Koktun

Seni düşünürüm yıllardan sonra,
Nerdesin sen nerde sevdiğim kadın,
Ölüm var derdim var, ölmeden uğra,
Yok’ mudur sevilen şefkatli yanın.

Boş sevda değildi bendeki aşkın,
Oldu’ mu şimdi bu, senin yaptığın,
Sen beni terk ettin, bıraktın kaçtın,
Oldu mu bu şimdi, ah zalim kadın.

Ne çabuk unuttun verdiğin sözü,
İnsanın birazcık, kızarır yüzü,
Geçmişi hatırla, yok sayma dünü,
Anımdan utansın, yalancı yanın.

Verdiğin sözleri, düşün hatırla,
Taşınmaz yüklesem bin bir katırla,
Seni kim beğenmiş, de bu yanınla,
Bırakıp gittin de, yabana vardın.

Göz göze gelip de, izlerken seni,
Bakışın yakardı, kor gibi beni,
Şarkılar türküler, söylerdik hani,
Bunları söylerken, kimdeydi aklın.

Dün gittim seninle gezdiğim yere,
Sensiz bol, bol baktım, açan güllere,
Oturdum ağladım, zümrüt çimlere,
Acep ben ağlarken, yandı mı canın.

Hani biz arşınlar gezerdik yolu,
Dün gittim, o yollar hep insan dolu,
Açılmış saçılmış, her Allah kulu,
Yollardan sen koktun sevdiğim kadın.

09 Mayıs 2012-05-09
Antalya