Yollardaki Çileler

Gönlümün dağlarında,yankılanırken hep feryadım.
Umutların dağlarını her gün delen sanki Ferhat'ım.
Kırdığım taşları,aşıkların mezarlığına hiç atmadım.
Yollarımda sürünen şu garip gölgeme,basmadım.

Serin oyukların gölgesi,rüzgarlarıma sığınak oldu.
Hırçın arzularım,gönlümün harman yelinden soldu.
Yaşadığım tüm zamanlar,sanki çilemde tek yoldu.
Boğuştuğum hasret rüzgarlarımda,asla batmadım.