Yollara Düşerim Şiiri - Emrah Kurt

YOLLARA DÜŞERİM
Ve tam kavuştum derken herşeye
Ardımda kalıverir bilemem
Ağlarım yollara düşer
Silemem gözlerimi

Ayışığı rüzgarlar eser
Oysa başım camdadır
Giderim ayrılığa varmak için
Kavuşmak geride kalacaktır

Yitiririm bulduğumda herşeyi
Yollara düşerim yollara
Güneşler batar ufuklarda
Sende sabah bende akşam olmakta
Karanfil kokuları burnumda
Sen diyerek avunurum
Kendimi yollarda bulurum
Gurbete savrulurum

Ciğerim kopar ama
Düşerim yollara yollara
Gül yaprağında bir damla
Gözümdeki yaşlarla
Düşer yerlere dağılır

Ayrılığa gidiyorum
Kavuşmadan geliyorum
Yüregim kalsa da
Bedenim yol alır hala
Diyorum kavuşamadım ben
Bir tebessüm göremeden

Şaşırmayın bu halime ne olur
Ayrılanlar böyle olur
Hem ağlar hem gider işte
Yürekler yansa da her gidişte

Kuşlar göçer yüreğimden
Bilinmez uzak bir diyara
Sana yürürüm sevdiğim
Ne gerçek ne de rüya

Saçım başım dağınık
Yüreğimse paramparça
Gözlerde görürüm kendimi
Tanıyamam yabancı olurum

Geceler olur yollarda
Ömürler tükenir her adımda
Ayrılıklar yaşanır haince
Kavuşturmayan sevgiliye

Yağmur üşümesi gözlerim
Her yol başında bu böyledir
Şaşırırım ben nerdeyim
Hüzünler içinde yüzerim

Ardımda kalır hayallerim
Kırık dökük suya düşmüş
Belkide bu yüzdendir
Yollarda kalmak isteyişim

Göremem o kızıl şafağı
Uyanamam ki sabahları
Yırtmak isterim dağları
Görmek için sevdalımı

Tebessüm edemem candan
Dudağımı bükerim yüzümü dökerim
Ağlamak geçer aklımdan
Yollara düşer kendimden geçerim

Gözyaşlarım buz gibi erir
Her damlayışda can veririm
Yollar hiç bitmez uzayıverir
Uzatmam yollara düşerim

Türlü anılar geçer aklımdan
Beş yıl öncesi , on yıl sonrası
Yarınsız olmak ne kötü
Bu gecenin örttüğü
Kaderin harcanmışı
Düşünmeden pişmanlığı
Yollara düşerim

Gelirken bir yolun sonu
Bitirmek istemem bu yolculuğu
Ve ardımda bırakıp mutluluğu
Yollara düşerim bir ömür boyu
12 Mart 2000 Pazar(21:30) Denizli