Bir sabah uyandığında
Köyünün sessizliği çökmüştü omuzlarına,
Toprak kokusu tütüyordu avuçlarında,
Ama gözleri kentin tozlu ufkuna düşmüştü.
Sevdiğini bıraktı geride,
Bir mendil gibi sımsıkı tuttuğu,
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta